Kime Güveneceğiz Bu Dünyada?

Bir dostun omzuna yaslanmak, bir sözün doğruluğuna inanmak, bir selamda samimiyet aramak… Ne yazık ki artık zor. Günümüzde insanlar değişti. Yüzüne başka, arkandan başka konuşan, dost görünüp hançerleyen bir kalabalığın içindeyiz. Güvenmek, sanki aptallıkla eşdeğer görülmeye başlandı.
Eskiden "adam gibi adam" dediğimiz kişilerin bile maskeleri düştü. İnsan, hayal kırıklığı yaşamaktan yoruluyor. Her dostluk, her söz, her vaat kuşkuyla karşılanır hâle geldi. Çünkü artık yola çıktıkların, yolda bulduklarınla değiştiriliyor.
Üzgünüm dün geceden beri üzgünüm uyumadım sabah mızıklandım, dost aradım kardeş aradım nerede diye ! 
Peki neden bu hâle geldik?
Toplumun bozulduğu yerde en büyük çürüme karakterde başlar. İnsanlar menfaati uğruna değerlerinden, sözlerinden ve ahlâkından vazgeçer oldu. Bir çıkar için dostunu satan, üç kuruş için kardeşine ihanet eden bir çağdayız.
Eskiden bir söz senetti. "Söz namustur" derlerdi. Şimdi sözler havada kalıyor, namus ise yalnızca kağıt üstünde bir kelime. Adam dediklerin aldatıyor, insan sandıkların hayvanlık yapıyor. İkiyüzlülük neredeyse norm hâline geldi.
1970 yıllardı : Tenekeci Zekeriya ustadan adamın bir soba aldı, 15 Haziran da getirir verim dedi.. usta tamam alda git dedi.. Kalfa sordu usta ismini ev adresini almayacakmıyız, gerek yok getirse getir getirmez ise öbür dünyada alırım !.. 15 Haziran sabahı elinde para dükkan açılmadan gelmiş bekliyordu.. o yıllar böyle idi.. ya bugün ?
Artık “kiminle yol yürüyorum?” diye düşünmek zorundasın. Çünkü seni yarı yolda bırakma ihtimali çok yüksek. Omuz omuza verdiğin kişi, yarın sana düşman kesilebiliyor. Dostluklar menfaate, sevgi alışverişe dönüştü.
"İnsanı en çok düşmanı değil, güvendiği insan yaralar." sözünü yaşayarak öğreniyoruz. Öğreniyoruz maalesef bugün adam sandığın adam olmadığını görüyoruz..
Bu çağda güvenmek cesaret ister. Ama her şeye rağmen değerli olanı korumak gerekir. Güvenilecek insan yok diye herkese sırt dönmek de çözüm değildir. Çünkü hâlâ özüyle, sözüyle bir olan insanlar da var bu dünyada. Ben onları seviyorum..
Ancak artık ölçüyü iyi koymak gerekiyor. Her elini sıkanla sırdaş olma, her güleni dost sanma. Sorgula, izle, tanı ve öyle güven. Dost olmaz ise bu dünya bir halta yaramaz..
Çünkü bu dünyada gerçek dostlar az, sahte yüzler ise çok. Çok çok omurgasız insan çok çok fazla..
Ve unutma: Güven bir aynadır. Bir kez kırıldığında, en güzel yansıması bile artık çatlaklıdır. Bu ayna kırılmasa iyi idi dün akşam kırıldı ne yazık ki !
Son sözüm : Rüşveti verenden almayan kişi , Menundur , haindir..
Alınca banka önünde video çekip paylaşmayan alçaktır..
Takım Elbise içinde : Adam arayan ahmaktır..
“Soğanla sarımsak koltuğa oturunca kendini padişah sanır.”
“Soğan sultan olmuş, sarımsak veziri.”
“Soğanla sarımsak tahta çıkarsa kendini hükümdar sanır.”
30 Temmuz 2025 Çarşamba bugün kültüre ihtiyacımız var , okumalıyız daha çok okumalıyız, diyorum Hayırlı günler diliyorum